NİHAİ MUTLULUK

Bazen, diyorum ki kendime nasıl bir yaşam olmalı yaşadığım....ileridepişmanlıklar duymayacağım... Huzurla anabileceğim anılarım mı?...Olmalı, ya da pişmanlıkların verdiği rahatsızlıklar mı?..Bunu o kadar çok düşünmeye başlamıştı ki...Artık kırklı yaşlara yaklaşmaktaydı. Bugüne kadar yaşamında kendisini ileride yıpratacak,huzurunu kaçıracak hatalar yapmamıştı..Ta ki, başlangıçtakendi kendine düşündüklerini bana dillendirinceye kadar.

Onun adına çok üzülmüştüm...Çünkü düzenli bir yaşamı vardı, dışarıdan izlendiğinde düzgün bir evlilik...iş hayatında iyi bir kariyer...Ayrıca çok da güzel bir kadın...Yani her erkeğin yanında taşımak isteyeceği bir kadındı...Güzel ve başarılı bir çocuğu da vardı. Benimle buluşmak istediğini söylediğinde telefondaki sesinde telaş, heyecan,suçluluk vardı..Hatta ona bugün buluşmamız şart mı?..Dediğimde ne olur kırma beni benim acelem var dedi.
Yağmurlu bir gündü, buluşacağımız kafe deniz kenarında idi..Kafenin önündeki kaldırımda turunç ağaçları vardı, üzerinde sarı, sarı üç, beş turunç kalmış yeşil yaprakların arasından gülümsüyordu. Beni çok sevdiğini bilirim aramızda dört yaş vardı..Bazen abla, bazen de ismimle hitap ederdi.. Baktım karşıdan geliyordu uzuna yakındı boyu, siyah saçlarını arkadan toplamış, üzerinde gözlerinin yeşiline yakın bir trençkot geçirmiş kahverengi botları ve kocaman kahverengi çantasına sıkı sıkı sarılmış hızlı adımlarla kafeye girdi.

Ayağa kalktım karşılamak üzere ama yüzündeki o, bezginliği, mutsuzluğu görmemem mümkün değil di...Gel kuzum, gel dedim sarılıp öptüm, sırtını sıvazladım, yaprak gibi titriyordu. Ne oldu sanalütfen otur bir kahve iç sakinleş ondan sonra konuşalım dedim. Hemenbana girişte bahsettiğim sözlerini arka arkaya sıraladı...

İyi ama ne oldu dedim, neden daha şimdiden yaşlılığında..Gençliğindeyaptığın/ yapacağın hataların hesaplaşması..Neden? neden?..Ben hayatımı tamamen değiştirmek istiyorum...Belki de geç kaldım ama değiştirmek istiyorum...Ama düşündüğümde nasıl yapacağıma karar veremiyorum...Başka bir şehire gitsem..Çocuğumun okul hayatı ne olacak?.. Onsuz hiçbir yere gidemiyeceğime göre..Ama bakalım o, benimle gelecek mi?..İşte bunlar beni mahvediyo

Yaşantımı değiştirdim diyelim ama hayatımda ki iki kişinin hayatı ne olacak?..Çocuğumun, eşimin...Ama inan bana ne yapacağımı bilemiyorum ve ileride yaşlandığımda acaba bunun vicdanımı rahat bırakıp, bırakmıyacağını da bilemiyorum. İşte bu yüzden çok büyük bunalımdayım...Herşey bana artık yük geliyor ayaklarım evime doğruyürümüyor...geri geri gidiyor...

Sakin ve sessizce sonuna kadar dinledim..bu arada yedi- sekiz sigara içti..yarım yarım söndürdü... Bitti mi? diye sordum..başını öne eğdisana tek bir soru soracağım dedim. Tamam dedi...Hayatın da başka biri mi var?...dedim.

İri yeşil gözlerini açarak yanıt vermeden gözleri cam parlaklığında ve de inci taneleri gibi gözyaşları akıyordu....Başını iki yana sallayarak...Yemin ederim ona ihanet etmedim...Yemin ederim...Ama, galiba başkabirine ilgi duyuyorum....İlgi duyduğum kişinin haberi yok biliyor musun?..

Hata yapmak üzere olduğunun farkına varmıştı ama duygularına gem vuramıyordu...O, nedenle benimle buluşmak isteyip....Konuşmak ve desığınmak istiyordu....Hadi kalkalım dedim, hesabı ödeyip koluna girdimyağmura rağmen turunç ağaçları ile bezeli kaldırımda ona sımsıkı sarılıp...Biliyor musun...Geçecek sen güçlü bir kadınsın..bununda üstesinden geleceksin...Sadece son kez konuşacağım bir daha bu konuya asla dönmeyeceğim...

Evet canım benim ilerideki hesaplaşmaları yaşamamak için hatalardandönmek belki canımızı yakabilir ama inan bana sana nihai mutluluğa dasunar hayat!..Bunu hiç unutma!!!

cahide gökoğlu

2009
__________________